نكاتي در مورد تاريخچه توليد و استفاده فيلامنت: سال 1097 براي اولين بار از كربن كه داراي نقطه ذوب 3650 گرادسلسيوس ( ) به اضافه اليافي از جنس پارچه نسوز يا چوب خيزران اين موارد را كربنيزه مي كردند. اين مواد به علت اينكه تا دماي 2000 درجه اكسيده مي شدند در سال 1098 از تاتانيم كه داراي نقطه ذوب 2899 استفاده كردند سپس از سينپيون استفاده كردند سپس از تنگستن استفاده كردند ماده اي ترد و شكننده كه نسبت به بقيه مواد داراي نقطه ذوب بالاتري است جنس تنگستن از واناديم و وافرام مي باشد كه طي عملياتي به صورت متالوژي پودر به تنگستن كه چكش خوار است تبديل مي كنند داراي نقطه ذوئب 3650 گراد سلسيوس مي باشد. در سال 1913 به علت اينكه واناديم ميل شديدي به تركيب شدن با اكسيژن در حرارت بالا دارد و اكسيد واناديم تشكيل مي داد لامپها را تخليه كردند. به خاطر اينكه سرعت اكسيد شدن را كم كنند تا عمر لامپ زياد شود. سپس داخل لامپ ها را گاز آرگن و نيتروژن استفاده مي كردند و گاز آرگن سرعت تبخير واناديم يا تنگستن را خيلي كم مي‌كند. لامپهاي 25 وات به بالا را داخل حباب از گاز استفاده مي كنند. لامپ هاي 25 وات به پائين داخل حباب لامپ خلاء مي باشد و از گاز استفاده مي كنند.